Het provinciale detailhandelsbeleid van Zuid-Holland is erop gericht dat nieuwe detailhandel wordt gevestigd binnen de centra van steden, dorpen en wijken. Buiten de centra zijn alleen specifieke branches toegestaan, die qua aard en omvang van de aangeboden goederen niet inpasbaar zijn in de centra. Het provinciale beleid is omschreven in Provinciale Structuurvisie, de Verordening Ruimte en diverse andere beleidsdocumenten. Maar, in het licht van ‘Appingedam’: waaruit blijkt eigenlijk dat dit beleid doelmatig en noodzakelijk is voor de door de provincie nagestreefde beleidsdoelen?

In het kader van de planologische procedure over Decathlon heeft DTNP voor de provincie een notitie opgesteld die concreet ingaat op relatie tussen ‘het ingezette instrument van de ruimtelijke ordening van detailhandelsvoorzieningen’ en de door de provincie nagestreefde beleidsdoelen. DTNP putte daarbij uit tientallen onderzoeken en eigen data en maakte de relatie verder inzichtelijk aan de hand van 10 concrete voorbeelden in de praktijk.

Ruimtelijk clusteren werkt!
Zo maakten wij bijvoorbeeld inzichtelijk dat naarmate het winkelaanbod in een gemeente meer geclusterd is in centrumgebieden, het beschikbare aantal verkooppunten per inwoner groter is.

Op basis Randstad Koopstromenonderzoeken 2011 en 2016 en de Koopstromenonderzoeken Oost-Nederland 2010 en 2015 konden wij ingaan op de samenhang tussen het economisch functioneren van winkelgebieden en de omvang en ruimtelijke situering van winkelgebieden. Met onze verdiepende (multipele regressie) analyse is aangetoond dat compactheid van een winkelgebied (gemeten in aantal verkooppunten per 1.000 m²) een significant positieve invloed heeft op het economisch functioneren van de niet-dagelijkse winkels (gemeten in omzet per m²).

Bijlagen:

• Ward Frielink